Tuhaf

  Kivi gibiyiz bazen hepimiz. Pahalı,zor soyulan,göz alıcı renkli, kimisi ağız yüz buruşturan kimisi de taptatlı. Ben kiviyi çok severim. Ama eşkisini hayır. Sıkılıyorum. Yapmak ve almak istediğim çok şey varken düşününce bi o kadar azlaşıyorlar. Bişeyler icat ediyorum,düşünüyorum,buluyorum ama kimseye söyleyemiyorum. Kekremsi bi insanım aslında her boka çok seviniyo gözüküp hiçbişekilde içten gülmeyen. Herkes öyle değil mi zaten? Anlamadığım o neden benim için bunları yapıyor? 45derece fedakarlıklar insanları öldürmezde süründüren tiplerden, o da biliyo derecenin 30olması gerektiğini ama yapamıyo. Dünya bugün rüyamda çok döndü. Gecede çok sarhoştum zaten. Sarhoş olmak güzelde kontrolsüzlük mü kötü? ya da aslında güzel olan kontrolsüzlük farkında değiliz. Özlüyorum onu, onunla olan dakikalarımı,gecelerimi o daha çok ama. Üzülmek olmasa sonunda ahh bi bilsem ikimizin ilerisini! kör olasının talihi bilinmiyor ki! ama mutluyum. gönderme onu. alma benden. hoşgeldin olsun hep yüreğimdeki yeri.